Friday, July 22, 2011

Adonai

Adonai (wikipedia)

Jews also call God Adonai (אֲדֹנָי), the Hebrew for "my lords", from adon "lord, owner".[11] The singular form is Adoni, "my lord". This was used by the Phoenicians for the god Tammuz and is the origin of the Greek name Adonis. Jews only use the singular to refer to a distinguished person: in the plural, "rabotai", literally, "my masters", is used in both Mishnaic and modern Hebrew. The plural form is usually explained as pluralis excellentiae. The pronunciation of the tetragrammaton came to be avoided by the Hellenistic period. Jews use Adonai instead in prayers, and colloquially would use Hashem ("the Name"). When the Masoretes added vowel pointings to the text of the Hebrew Bible around the 8th century CE, they gave the word YHWH vowels very similar to that of Adonai. Tradition has dictated this is to remind the reader to say Adonai instead.The Sephardi translators of the Ferrara Bible go further and replace Adonai with A. Later medieval Christian Biblical scholars took this vowel substitution for the actual spelling of YHWH and misinterpreted the name of God as Jehovah.



Paborito kung worship song. hndi ibig sabihing malapit ako sa Diyos eh mabait na ako. (insert evil laugh here)

Stalking

Eto yung unang unang ginagawa ko pag may nag aadd sa akin as "friends" sa facebook. nilalamas ko ang profile page, mga pictures ng taong nag add sa akin lalo na kung babae.

lahat yata tayo nakakarelate sa ganito. di ko maipaliwanag ang ugaling eto. siguro likas na mausisa lang talaga tayong mga pinoy (o lahat yata ng tao).

Sunday, July 17, 2011

Ikaw na ang mayaman!!

Disclaimer: pag ayaw nyo ng mayabang, di para sa inyo ang post na to. hmpf!

Oo, ako na nga ang mayaman! netong buwan lang to, kamuntikan ko ng ma max out ang aking credit card. buti na lang may natira pang mga 10 SGD (pang Jolly V o kaya Mang Kiko*). biruin nyo kay sarap palang bumili ng walang inaabot na pera. yung bang pa pirma pirma ka na lang.

ito na siguro ang pinaka impulsive buying month ko sa tanang buhay ko.
pakiramdam ko mayamang mayaman talaga ako ng dahil sa leching credit card na yan.

nung huling linggo bumili ako ng bagong 'camera system'. you heard it right, 'system'. kasi ayoko ng cheap P&S na camera, gusto ko yung may 'system'. kasi nga diba mayaman (kuno) ako. kung sa tutuusin, di ko naman talaga kailangan ng bagong camera sapagkat matagal na akong namumulubi sa aking DSLR (oo, mamahalin din yung DSLR ko). nakahanap lang ako ng magandang excuse para bumili ng bagong camera. dahil hindi concealable ang DSLR sa pagkuha ng mga litrato sa ilalim ng palda ng mga babae paakyat ng escalator. (kayo na mag OFW dito sa singapore, namputik kulang yata sa tela 'tong bansang 'to) pwera biro lang, nadala lang din ako sa ka-opisina ko, siya yung hudas na bumulong sa akin na bumili ng 'camera system' na ito.

oh tukso, layuan mo ako!!

matagal tagal ko na rin inaasam asam ang magkaroon ng iPad. iton'g linggo 'to, sa kasawiang palad, natupad na nga ang aking pangarap. wala akong magandang excuse bakit ko binili to. simple lang, gusto ko talaga magkaroon ng iPad (at hndi pa ako nakakaget-over sa pakiramdam na mayaman ako). ngayong nasa posesyon ko na ang iPad, nagsisisi ako kung bakit ko binili yung 'camera system'. linsyak, may camera din ang iPad, dalawa pa!

oh teknolohiya, isa kang tukso na mas malala pa sa babae!

kung gugustuhin ko mang isauli ang mga bagay nabili ko ngayong buwan na ito. wala na akong magawa sapagkat na iswayp ko na ang aking credit card.

i have nothing but guilt when looking at these things knowing that many people are hungry.

napapa-ingles pa ako dahil sa kawalan ko ng respeto sa pera. sana sa tamang panahon, matutunan ko rin ang pagiging kontento kung sa ano ang meron ako at ang di humangad sa bagay na pwede naman akong mabuhay na wala ang mga ito.



** sa mga di nakakaalam, ang Jolly V (happy v na pala ngayon) ay ang bersyon ng Jollibee dito sa singapore at ang mang kiko naman ay popular na kainan ng mga pinoy sa bansang to.

Thursday, July 14, 2011

Para bumilis yumaman..



Ugaliing magclick ng ads sa aking blog. Pag ako yumaman, igagarantiya ko kayo ay mabibiyayaan.. pag ikaw ay babae, mag iwan lamang ng pangalan, address, telepono at picture para kayo madaling makontak ko. Pag ikaw naman ay lalake, ok na pangalan lang. LoL

-- Update

Denied ang aking application sa dahilang di sila nakakaintindi ng salitang Pinoy! Tuso talaga ang pera. tsk tsk.

Nasaan ako ng mga panahong 2009 at 2010?

Kung kayo'y nagtataka bakit wala akong post ng 2009 at 2010, eto yung mga panahong nagpapayaman ako.

Pagkatapos ng dalawang taon, ang tanong mayaman na ba ako? Syempre! mayaman sa sexperience, este experience. Hanggang ngayon lupaypay pa rin wallet ko. Kumakapal lang dahil sa mga papel na nakasingit. Mas masaya kung papel na nakasulat ay mga numero ng iba't ibang babae, ang problema mga papel na dapat kung bayaran. Mga papel na di ko rin alam bakit meron ako nun sa wallet ko. Mga papel ng litrato ko, ng barkada sa kolehiyo, ng litrato ko nanaman, at isa pang litrato ko.

Wala ako masyadong maalala sa taong 2009 at 2010, maliban sa 2010 naghiwalay kami ng kasintahan ko (insert firworks here) at namatay si Michael Jackson nung 2009. Sa dinami daming babaeng dumaan sa buhay ko (literal na dumaan lang talaga sa harap ko), ni isa wala akong maalala sa kanila (naknamfutsah naman oh!). Ganun nga ba talaga ang mga napagdadaan natin, na natural nating nakakalimutan. O sadyang, makakalimutin lang talaga ako?

"Lost time is never found again" - sinabi ni Benjamin Franklin at nalaman ko dahil sa aking paboritong manunulat, google.com. Malamang maikakategorya ko dito ang taong 2009 at 2010 sa buhay ko. Pero kahit nawala man ito, malamang masaya ako sa mga panahong iyon dahil sa masaya pa rin ako ngayon. At higit sa lahat wala pa ring pera...

Natawa ako, ikaw kaya?

UU sa peysbook ko to nakita. ayaw ko naman ishare dun baka sabihing ginagaya ko sila. kaya dito nalang.

1. Punta sa maps.google.com
2. pindutin ang "Get Direction"
3. Sa hanay na 'A', itype ang China.
4. Sa hanay naman ng 'B', itype ang Taiwan.
5. Pindutin ang "Get Direction" na butones.
6. Hanapin ang pang 48 na istep at ito'y basahin.
7. Tumawa ka pag mababaw kaligayahan mo, pag di naman, magpamakamatay ka na lang. Joke lang!

Feed my fishes!!!!!

kung mababaw kaligayahan nyo tulad ko, then feed my fishes!

wala lang, nakakaaliw, nakakawala ng stress. wag lang pahuli sa boss.

Revisiting this blog...

Ngayon ko lang naalala na may blog pala ako dito. at aba! may template template pa pala. nilagyan ko pa ng mala-aquarium na mga makulay na isda. kaya nagmukha na tuloy "cool" tong blog kung 'to. sana naman maengganyo na ako magsulat kahit di ako masulat na tao.

Dito mababasa lahat ng aking nararamdaman sa araw araw (pag di makalimutang magsulat). Dito ko rin ilalahad ang mga kwentong walang kwentang nangyayari sa buhay ko. mga "reviews" sa mga paborito kung pagkain, kainan, gadget, lugar at kung ano ano pang pwede ma ireview basta may ma-ipost lang. magpopost din ako dito ng mga litrato ng mga kras ko, mga nagkakakras sa akin (?), larawang kuha ko sa pagpopotograpiya (na hanggang nayon walang improvement) at kung ano ano pang pwedeng ma ipos.

Habang ginagawa ko tong post na ito, ako'y palingon lingon kasi opis hours. baka mahuli ni bos. buti na lang busy busyhan din sila tulad ko. Hanggang sa muli, kumukulo na tiyan ko sa gutom. Nakakagutom din palang mag isip kung anong ipopost dito sa blog.